ﺧﻮاص ﻣﻘﺎوﻣﺘﻰ ﻓﻮﻻدﻫﺎى ﺿﺪ زﻧگ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﻻﯾﻪ ﻧﺎزﮐﻰ از اﮐﺴﯿﺪ ﮐﺮم اﯾﺠﺎد ﻣﻰ ﺷﻮد.ﺣﺮارﺗﻰ ﮐﻪ در ﻫﻨﮕﺎم ﺟﻮﺷﮑﺎرى ﺑﻪ ﻗﻄﻌﻪ وارد ﻣﻰ ﺷﻮد اﯾﻦ ﻻﯾﻪ را از ﺑﯿﻦ ﻣﻰ ﺑﺮد و ﺳﻄﺢ را در ﻣﻌﺮض ﺧﻮردﮔﻰ ﻗﺮار ﻣﻰ دﻫﺪ. ﺑﻨﺎ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻧﻮاﺣﻰ ﺣﺮارت دﯾﺪه و ﺗﻐﯿﯿﺮ رﻧﮓ داده ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﯿﺰ ﺷﺪه و دوﺑﺎره ﻻﯾﻪ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺑﺮ روى ﺳﻄﺢ ﻓﻠﺰ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﮔﺮدد.ﻣﻌﻤﻮﻻ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﻪ دو ﺻﻮرت ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﻰ و ﯾﺎ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﻰ اﻧﺠﺎم ﻣﻰ دﻫﻨﺪ.

در روش ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﻰ ﯾﺎ اﺻﻄﻼﺣﺎ ﭘﯿﮑﻠﯿﻨﮓ ،ﻣﺤﻠﻮﻟﻬﺎى اﺳﯿﺪى ﺳﻤﻰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻰ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻻﯾﻪ ﻫﺎى ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻓﻠﺰ را ﺑﺮدارﻧﺪ.اﯾﻦ روش زﻣﺎن ﺑﺮ اﺳﺖ و ﻟﺒﻪ ﻫﺎى ﻧﻮاﺣﻰ اﺳﯿﺪ ﺷﻮﯾﻰ ﺷﺪه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ رﻧﮓ دارﻧﺪ.

در روش ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﻰ ﺑﺎ ﺳﻨﮓ زﻧﻰ و ﺑﺮس، ﺧﻄﺮات ﺳﻤﻰ ﺑﻮدن وﺟﻮد ﻧﺪارد وﻟﻰ در ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﻮارد ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪن ﻓﺮﯾﺖ ﯾﺎ اﮐﺴﯿﺪ آﻫﻦ روى ﺳﻄﺢ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﻮﺟﺐ زﻧﮓ زدﮔﻰ ﻫﺎى ﺑﻌﺪى ﻣﻰ ﺷﻮد. اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺳﻨﺪ ﺑﻼﺳﺖ ﻧﯿﺰ ﻣﻮﺟﺐ وارد ﺷﺪن ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺷﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﻓﻠﺰ ﻣﻰ ﮔﺮدد. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل در ﻫﺮ دو روش ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﻰ و ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﻰ ، ﺳﻄﻮح ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺲ از ﺗﻤﯿﺰ ﺷﺪن دوﺑﺎره ﭘﺴﯿﻮ ﮔﺮدﻧﺪ؛ ﯾﺎ ﺑﺎ در ﻗﺮاردادن آﻧﻬﺎ در ﻣﻌﺮض رﻃﻮﺑﺖ و اﮐﺴﯿﮋن ﮐﻨﺘﺮل ﺷﺪه و ﯾﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺤﻠﻮﻟﻬﺎى ﭘﺴﯿﻮ ﮐﻨﻨﺪه ﮐﻪ ﺑﺎز ﺳﻤﻰ ﺑﻮده و ﻣﺸﮑﻼت زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﻰ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ.

روش ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدى ﻣﺎ در ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻫﻢ ﻗﻄﻌﻪ را ﺗﻤﯿﺰ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ و ﻫﻢ ﭘﺴﯿﻮ. اﭘﺮاﺗﻮر ﻗﻄﻌﻪ را ﺑﺎ ﻣﺤﻠﻮﻟﻰ ﻏﯿﺮ ﺳﻤﻰ آﻏﺸﺘﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ و ﺑﺮس ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه از اﻟﯿﺎف ﮐﺮﺑﻦ، ﻫﺰاران ﻗﻮس اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﻰ ﮐﻮﭼﮏ را ﺑﺮ روى ﻗﻄﻌﻪ ﺑﻮﺟﻮد ﻣﻰ آورد ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ زدودن ﻧﻮاﺣﻰ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺟﻮﺷﮑﺎرى و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﺠﺎد دوﺑﺎره ﻻﯾﻪ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻣﻰ ﮔﺮدد.